Czy piana pur jest szkodliwa?

Bardzo popularna technika izolacji to pianka poliuretanowa. Czy jest szkodliwa? Można spotkać się z opiniami na temat tego, że jest ona toksyczna, w związku z czym jej wykorzystywanie wywołuje zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka oraz powoduje choroby, na przykład układu oddechowego. Jak jest w rzeczywistości? Dokładnie wyjaśniamy w artykule.

Tworzywo sztuczne, które jest często wykorzystywane do ocieplania budynków, to poliuretan. Szkodliwość tego związku to jedna z najważniejszych kwestii, o której mówi się przy zakupie piany PUR. Czy słusznie?

Zdecydowanie nie. Poliuretan powstaje w wyniku reakcji chemicznej pomiędzy poliolem i izocyjanianem, które pozyskuje się z ropy naftowej. Sposób produkcji powoduje, że uzyskany materiał jest całkowicie obojętny dla wszystkich organizmów żywych i bezpieczny podczas użytkowania pomieszczeń, w których zastosowano pianę.

Poliuretan jest na szeroką skalę stosowany nie tylko jako izolacja — służy również do wytwarzania przedmiotów używanych na co dzień, w tym poduszek, butów, toreb czy zabawek dla dzieci, a także protez i materiałów chirurgicznych. Mają one styczność ze skórą czy tkankami i nie dowiedziono, że powoduje to jakiekolwiek negatywne następstwa dla zdrowia człowieka.

Pianka ICYNENE, którą stosujemy w DIPAM, jest nietoksyczna. Dzięki temu, zarówno podczas, jak i po aplikacji:
● Nie dochodzi do emisji szkodliwych związków, które mogłyby powodować choroby u ludzi oraz zwierząt domowych — wprawdzie wydzielają się VOC oraz SVOC, czyli organiczne składniki lotne oraz półlotne, jednak podczas badań dowiedziono, że poziom ich transmisji jest minimalny (nawet 100 razy niższy w porównaniu do innych materiałów izolacyjnych) i nie wpływa negatywnie na zdrowie człowieka,
● Nie wydzielają się zapachy, dlatego w budynkach mogą przebywać małe dzieci czy alergicy,
● Nie wchodzi w reakcje z parą wodną i środkami chemicznymi.

W trakcie natrysku należy jedynie pamiętać o zastosowaniu podstawowych zasad BHP. Niezbędne jest wyposażenie pracowników w gogle bądź okulary zabezpieczające oczy, maski ochronne, ubrania robocze oraz rękawice i ochraniacze słuchu.

Kiedy w charakterze izolacji wykorzystana została pianka poliuretanowa, szkodliwość mogłaby wywoływać jej ewentualna palność. Nie występuje jednak taka sytuacja — podczas pożaru materiał nie zajmuje się ogniem i stanowi doskonały izolator, ponadto wydziela bardzo mało dymu. Jego nasiąkliwość wynosi zaledwie 2%. Uniemożliwia to rozwój groźnych dla zdrowia pleśni oraz grzybów, co stanowi dodatkową zaletę użytkowania pianki PUR.

O tym, że jest ona nieszkodliwa, świadczy jej dopuszczenie do użytku w charakterze materiału izolacyjnego. Przepisy w tym zakresie są bardzo rygorystyczne — zawarto je na przykład w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającym zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych. Dlatego w przypadku jakichkolwiek podejrzeń, że poliuretan wywołuje zagrożenia dla człowieka, zostałby on natychmiast wycofany z użytku.

Jeśli więc w charakterze izolacji stosowana jest pianka PUR, szkodliwość tego materiału nie może być czynnikiem, który na poważnie bierze się pod uwagę. Jest on bowiem nietoksyczny i niepalny, obojętny dla organizmów żywych.

Wełna mineralna to alternatywa dla izolacji, jaką jest piana PUR. Szkodliwość tego materiału została dowiedziona w wielu badaniach — wprawdzie nie jest ona na tyle duża, by wycofać wełnę z użytku, jednak pod tym kątem wypada ona o wiele gorzej niż poliuretan.

Co ma na to wpływ? Trzeba wskazać na:

• Pylenie — szczególnie widoczne w miejscach, w których wełna jest odsłonięta; dotyczy to kanałów wentylacyjnych, przez które niebezpieczne związki przedostają się do wnętrza domu i wywołują zagrożenia dla zdrowia człowieka, w tym w odniesieniu do układu oddechowego; jeśli w domu znajdują się alergicy, pylenie wełny może powodować niepożądane reakcje,
  
• Wydzielanie oparów formaldehydowych — wprawdzie ich emisja mieści się w normie, jednak na dłuższą metę grozi to rozwojem chorób wśród domowników,
  
• Niepożądane objawy podczas aplikacji — wywołuje je rozprzestrzenianie się wiórów, które powodują kaszel oraz podrażnienia skórne; problem ten nie występuje, jeśli wykorzystana zostanie pianka poliuretanowa.
  
  

Szkodliwość rośnie z uwagi na to, że wełna mineralna jest podatna na wchłanianie wilgoci. Jeśli jest ona narażona nawet na krótkotrwałe oddziaływanie wody, w tym podczas procesów magazynowych albo transportowych, traci swoje właściwości termoizolacyjne oraz znacznie wzrasta ryzyko rozwoju pleśni i grzybów w budynku.

Odpowiadając na pytanie, czy piana PUR jest szkodliwa, należy jednoznacznie stwierdzić, że nie. Poliuretan nie wywołuje żadnych zagrożeń dla organizmów żywych i może być bezpiecznie stosowany, również w charakterze izolacji. Pod tym względem jest lepszym materiałem niż wełna mineralna, która powoduje pylenie i przedostawanie się do pomieszczeń oparów formaldehydowych. Pianka PUR, biorąc pod uwagę kwestie związane z oddziaływaniem na zdrowie organizmów żywych, to najlepsza technika izolacji.

Podsumowanie